Czy można kochać kogoś kogo już nie ma? Czy istnieje taka miłość, która trwa do końca naszych dni i nawet jeszcze dłużej? Czy po stracie tej jedynej można się pozbierać? Czy w sercu znajdzie się jeszcze miejsce na kogoś innego? Pewnie nie, a jeśli już to będzie go bardzo mało. Czy istnieje na świecie ktoś kto potrafi wynaleźć machinę czasu? Jeśli tak, to chętnie bym z tego skorzystał. Chętnie bym wrócił do momentu, w którym powinienem zachować się inaczej. Powinienem zacząć działać. Gdybym wcześniej zareagował mógłbym cieszyć się nią dłużej. Cieszyć się jej bliskością. A teraz już jej nie ma. Straciłem wszystko. To ona była dla mnie całym światem, wraz z nią odeszło wszystko. Czy będę potrafił jeszcze żyć tak jak dawniej? Czy rodzina i przyjaciele mi w tym pomogą? Mam nadzieję, że tak. Jednak życie bez niej nie będzie takie samo, a w moim sercu i w głowie będzie cały czas ona. Nigdy o tobie nie zapomnę Julio.
No to startujemy z nowym opowiadaniem :))
